Zweven

Ik zweef. Ik hang horizontaal met mijn armen gespreid zo’n halve meter boven de grond. Ik kijk naar de tegels op de vloer. Hoe kom ik hier? Met een ruk ga ik plotseling naar de andere kant van de ruimte. Ik schrik ervan, voel me duizelig. Wat gebeurd er met me?

Doodeng

Ik zie meubilair staan, een tafel en een paar houten stoelen. Waar ben ik? Weer word ik heel snel naar de andere kant van de ruimte verplaatst terwijl ik nog steeds boven de vloer hang. Mijn hart klopt in mijn keel, ik vind dit niet fijn. Sterker nog, ik vind het doodeng.

Ziekenhuiskamer

De tegels in de vloer zijn okergeel van kleur met hier en daar een donkere streep erdoorheen, als een soort ader. Weer dat duizelige gevoel als ik ongecontroleerd naar de andere kant van de ruimte word getrokken. Ik kan mijn evenwicht nog houden maar het kost me wel moeite om weer in balans te komen. Een onzichtbare kracht heeft mij in zijn greep. Ik heb geen idee wat er met mij gebeurd.

Ineens realiseer ik me dat ik droom. Ik word wakker en zie dat ik in die bewuste ruimte ben, in het ziekenhuis. Ik herken de tafel en de houten stoelen. Ik slaak een zucht van verlichting dat ik aan het dromen was wanneer ik plotseling vanuit mijn ziekenhuisbed tegen de verwarming wordt gesmeten en weer boven de vloer zweef. Het gevoel in mijn hoofd is vreselijk verwarrend. Ik heb mijn lichaam niet onder controle. Waarom gebeurd dit met me?

Droom

De angst zit in alle vezels van mijn lichaam. Ik durf me niet te bewegen. Ik wil weer mijn bed in maar weet niet hoe. En als het me lukt word ik er dan niet weer uit gegooid? Het duizelt me, ik kan me niet goed oriënteren waar ik nu ben. Ben ik wel waar ik ben?  Ben ik wel wakker?

Op dat moment hoor ik iemand lopen. Een verpleegster loopt met een lampje de kamer in om bij een andere patiënt iets te controleren. Nu ben ik écht wakker. Ik lig inderdaad in het ziekenhuis, maar de kamer is heel anders dan in mijn droom. Alleen het gejaagde gevoel in mijn lijf zit er nog. De angst, de duizeligheid, durf ik weer te gaan slapen met het risico dat ik weer in diezelfde droom beland? Met mijn hart bonkend in mijn lijf en al mijn spieren strak gespannen probeer ik weer te gaan slapen. Toch?